Osteologia

Obojczyk jest bardzo dobrze widoczny, ponieważ leży powierzchownie pod skórą i cieniutkim mięśniem szerokim szyi. Przypomina trochę literę S, ma wypukłość skierowaną do przodu w części przyśrodkowej oraz wklęsłość w części dystalnej. Część mostkowa kości jest pogrubiona, tworzy powierzchnie stawową  w stawie mostkowko-obojczykowym przylegając do wcięcia obojczykowego mostka. Jest to jedyny staw, który łączy kończynę górną z tułowiem. Część środkowa proksymalnie jest wypukła ku przodowi, a dystalnie ku tyłowi. Obojczyk jest bardziej trójścienny niż owalny. W przejściu między trzonem a częścią barkową, obojczyk jest spłaszczony. Koniec barkowy tworzy staw z wyrostkiem barkowym łopatki (staw barkowo-obojczykowy).

Palpacja

Palpacyjnie jesteśmy w stanie dobrze wyczuć obojczyk, szczególnie jego górną powierzchnie. Stawy mostkowo-obojczykowy i barkowo-obojczykowy również są dobrze wyczuwalne.

Mięśnie

1. m. czworoboczny grzbietu – powierzchnia górna końca barkowego obojczyka
2. m. naramienny – powierzchnia dolna końca barkowego obojczyka
3. m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy – powierzchnia górna końca mostkowego obojczyka
4. m. piersiowy większy – powierzchnia dolna końca mostkowego obojczyka
5. m. podobojczykowy – wewnętrzna powierzchnia obojczyka w części bocznej trzonu
6. m. mostkowo-gnykowy – wewnętrzna powierzchnia końca mostkowego obojczyka