Test stania na jednej nodze – objaw Trendelenburga

Test polega na tym, że badany staje na jednej nodze. Zgodnie z prawami fizyki, na nogę która jest uniesiona działa siła grawitacji, natomiast na nogę podpartą o podłoże siła ta również działa, ale jest równoważona z powodu oporu, który wywiera podłoże (jeśli siły się równoważą, to ciało pozostaje bez ruchu).

Przy zdrowych mięśniach w staniu jednonóż, miednica pozostaje mniej więcej w poziomie (obrazek po lewej stronie). W związku z powyższym siła któryś z mięśni musi nam równoważyć siłę grawitacji, o której wcześniej wspomniałem. Gdybyśmy bowiem wyłączyli mięśnie, to przy staniu jednonóż miednica opadałaby nam po stronie kończyny uniesionej (grawitacja).

Analiza biomechaniczna

Zapobiega temu mięsień pośladkowy średni, pośladkowy mały oraz inne mięśnie miedniczne po stronie kończyny podpartej o podłoże. Zbliżą one bowiem część miednicy do kości udowej (a więc obniżają), tym samym drugą równoległą część miednicy unoszą. Jest to możliwe, dzięki słabo ruchomym stawach krzyżowo-biodrowych – ruch bowiem przenoszony jest na drugą kość miedniczną.

Podsumowując, jeśli mamy mocno osłabione lub porażone mięśnie po prawej stronie miednicy i staniemy na tej nodze, to zaobserwujemy objaw Trendelenburga, czyli opadanie pośladka/miednicy po stronie nogi zdrowej, która zawisa w powietrzu. Taką sytuację przedstawia obrazek po prawej stronie.

Należy tutaj dodać, że osoba poproszona o wykonanie testu, może kompensować brak ruchu miednicy poprzez lekki skłon tułowia w bok – tak aby nie upaść (określa się to objawem Duchenne’a.