Czynniki ryzyka – uszkodzenie więzadła rzepki
Zaś za czynniki predysponujące do uszkodzenia więzadła rzepki uważa się cukrzycę, przewlekłą niewydolność nerek, nadczynność tarczycy, dnę oraz ponawiane wstrzykiwanie preparatów kortyzonowych.
– Ortopedia Nettera
Cukrzyca
Z powodu mikro i makroangiopatii dochodzi do zmniejszenia światła naczyń, a niektóre zostają całkowicie wyłączone z krwiobiegu. Z tego powodu więzadło jest gorzej ukrwione, nie jest dostatecznie odżywione, słabnie. Dodatkowo pogorszeniu ulega też przekaźnictwo nerwowe, co może być przyczyną gorszych automatycznych rekcji odruchowych związanych z ochroną więzadła rzepki.
Przewlekła niewydolność nerek
Fosforany mogą odkładać się w ścianach tętnic, zmniejsza się dopływ krwi. Zmniejsza się więc odżywienie więzadła. Zaburzona zostaje homeostazy, oddziałuje to negatywnie na wszystkie narządy człowieka także na więzadła. Kwas moczowy odkłada się w więzadle, zmienia jego strukturę, osłabia je.
Nadczynność tarczycy
Osłabienie mięśni, czasem ich porażenie. Mięśnie nie wspierają lub słabo wspierają więzadło rzepki w jej odpowiedniej stabilizacji, w przypadku bodźca z zewnątrz np. upadku, cała moc przekierowuje się na więzadło, gdyż mięśnie są niewydolne.
Dna moczanowa
Odkładanie się kwasu moczowego tak jak w przypadku niewydolności nerek, zmienia strukturę i osłabia więzadło. Poza tym tworzy się stan zapalny, który wprowadza pewne patologię do stawu i struktur z nim związanych.
